Wat midden in een oorlog in dichtbevolkt gebied niet kon uitblijven was gisteren de explosie op het met duizenden ontheemden volgepakte terrein van het Al Ahli ziekenhuis in Gaza. Honderden doden en wie is verantwoordelijk?
De eerste berichten van zowel Palestijnse – al-dan-niet-Hamas – bronnen als onafhankelijker waarnemers zeiden: Israël, wat een logische reactie was temidden van aanhoudende Israëlische luchtaanvallen. Na verloop van tijd, voor onderzoek, ontkende het Israëlische leger het ziekenhuis te hebben aangevallen. Volgens het leger ging het in feite om een afgezwaaide raket van Islamitische Jihad, de nog iets radicalere rivaal van Hamas. Hamas en Islamitische Jihad blijven raketten afschieten richting Israël waarvan er vaak exemplaren nog in de Gazastrook terechtkomen en daar slachtoffers maken en schade veroorzaken.
Islamitische Jihad ontkent, natuurlijk, want de Israëlische waarheid past niet in het eigen verhaal. Ik twitterde gisteravond: ,,Het doet er niet toe wie de waarheid spreekt over de rampzalige explosie in het Al Ahli ziekenhuis in Gaza - iedereen blijft de versie geloven van zijn kant. En nu op naar het volgende bloedbad.”
Boze medetwitteraars serveerden me direct en massaal af: ,, Jemig... Een journalist die zegt; de waarheid doet er niet toe.” Dat was een van de vriendelijkste, zoek maar op.
Natuurlijk moet altijd de waarheid worden verteld. Ik twitterde ook niet dat de waarheid er niet toe doet. Ik ben bang dat iedereen in zijn enorme verontwaardiging over mijn schandelijke opstelling niet is toegekomen aan het tweede deel van mijn tweet: ,,iedereen blijft de versie geloven van zijn kant”.
In mijn lange ervaring met Midden-Oosterse conflicten wil haast nooit iemand toegeven dat zijn kant fout zit. Kijk nu maar naar de woedende Palestijnse reacties en naar de protesten tegen Israël in verscheidene Arabische landen: Libanon, Irak, Jordanië, Koeweit,
Egypte en Tunesië. In Amman probeerden betogers de Israëlische ambassade in brand te steken. Arabische leiders kwamen met boze beschuldigingen tegen Israël – zelfs die van de Verenigde Arabische Emiraten en Bahrein die tot nog toe een gematigd geluid lieten horen in de Israël-Hamas oorlog. De Turkse president Erdogan noemde de explosie ,,het laatste voorbeeld van Israëlische aanvallen die zijn verstoken van de meest fundamentele waarden”.
Gaat iedereen zijn reactie nu terugdraaien? Gaan de Arabische massa’s Islamitische Jihad veroordelen? Ik ben bang van niet. De Arabische leiders willen misschien wel maar zijn bang van hun burgers en die zijn overtuigd van Israëls schuld. Intussen rukt de Gazastrook op naar het volgende bloedbad.